Boeken over de Appalachian Trail

Anderson is een beetje een legende op de paden. Ze heeft verschillende records van Fastest Known Times van wandelpaden zoals de Pacific Crest Trail (PCT), en in dit boek pakt ze de AT aan. Dit is geen boek over een leuke, gemakkelijke wandeling of een weelderig ondersteunde wandeltocht; het is een boek over zichzelf op de AT duwen, haar grenzen vinden en de gebieden van je geest aanpakken die opduiken als je helemaal alleen bent en alleen je gedachten hebt om je gezelschap te houden.

Ik vond dit boek een paar zomers geleden toen ik bij REI was, en het wekte meteen mijn interesse: Lugo was niet buitenshuis, woonde in NYC en hij had nog nooit gewandeld – maar toen hij plotseling zijn baan verloor en geen plannen had, dacht hij van de AT en vroeg zich af of hij het zou kunnen beklimmen, dus ging hij op weg om dat te doen. Zijn gevoel voor humor is aanstekelijk, zijn doorzettingsvermogen is bewonderenswaardig en zijn eerlijkheid maakt dit een meeslepende lezing. Ik denk dat als ik een doorgaande wandeling zou maken, hij de man zou zijn met wie ik zou willen wandelen.

Dit was het boek waarmee het voor mij begon, en waarschijnlijk ook voor vele, vele andere mensen. Het kostte me een tijdje om het boek te vinden – ik had het jaren en jaren geleden gezien toen ik in een boekwinkel werkte, maar had er niet eens aan gedacht het op te rapen. Toen ik het een paar jaar geleden eindelijk las, was ik verslaafd en wilde ik meer over de AT. Deze klassieker over de AT is geschreven zoals alleen Bryson dat kan: vanuit het oogpunt van een buitenstaander, doorspekt met sarcastische humor, levendige observaties en boeiend proza. Als je deze nog niet hebt gelezen, pak hem dan zeker op.

Savoy, een onderwijzer en aardhistoricus, schrijft over de geschiedenis van Amerika’s land, maar ook over de mensen die dat land bewonen. Door natuurlijke geschiedenissen te combineren met culturele geschiedenissen, verweven met politieke geschiedenis, is dit een gelaagd en noodzakelijk boek om te lezen, vooral nu. Plantages, breuklijnen, nationale parken en begraafplaatsen zijn slechts enkele van de gebieden waarover Savoye schrijft, en het is een tot nadenken stemmend, mooi boek waar je aan zult denken als je de volgende keer in de buitenlucht bent.

Wandelen en klimmen fascineren me, en hoewel ik bergen heb beklommen, zijn het beklimmen van bergen en toppen dingen waarvan ik denk dat ze een beetje buiten mij liggen – daarom lees en kijk ik er graag naar shows over. Ondanks haar geweldige baan in Silicon Valley ging het persoonlijk niet goed met Vasquez-Lavado. Omgaan met alcoholisme, trauma en het verbergen van haar seksualiteit, begon ze te klimmen. Ze vond bevrijding in de lichamelijkheid ervan en besloot de Everest aan te pakken. Dit is meer dan een boek over wandelen of klimmen: het is een reis van genezing, zelfonderzoek en het terugwinnen van je leven.

Dit is een uniek boek omdat het minder een biografie is over het parcours zelf dan over de mensen die erbij betrokken zijn en de evolutie ervan in de tijd. D’Anieri schrijft over de mensen die het hebben ontwikkeld en die deel uitmaken van de overlevering en geschiedenis – en erkent ook de race- en klassenkwesties die er vanaf het begin deel van uitmaakten. Hij schrijft over mensen als oma Gatewood, de moeder van 11 die de AT bewandelde in canvas sneakers; Bryson, wiens eerder genoemde boek de AT beroemd maakte; en Gaylord Nelson, die wetgeving uitvaardigde om een ​​nationaal trailsysteem te creëren (inclusief de AT).

Milieuhistoricus en wandelaar Mittlefehldt documenteert de geschiedenis van de ontwikkeling van de AT, hoe een inspanning van de basis uiteindelijk een project werd dat in staat was om veel lokale gemeenschapsbetrokkenheid te behouden, ondanks dat het onder federaal leiderschap stond. Ze onderzoekt het jongleren – en incidentele conflicten – tussen particuliere en publieke organisaties, lokale en niet-lokale betrokkenheid, en hoe dit alles heeft bijgedragen aan het maken van de AT tot wat het nu is. Vol informatie, maar zeer leesbaar en onderhoudend, als je op zoek bent naar een geschiedenis van de AT, dan is deze geweldig.

Davis is een andere legende van de paden, en dit boek beschrijft haar eerste thru-wandeling van de AT. Na haar studie had ze geen idee wat ze wilde doen of waar ze heen wilde, maar ze voelde zich aangetrokken tot de AT. Ze begon aan een doorgaande wandeling en testte de volgende vijf maanden elk deel van zichzelf op het pad – en veranderde uiteindelijk haar leven. (Kanttekening: er zijn enkele vermeldingen van religie en Gd, dus als dat iets is dat je liever helemaal vermijdt, merk dat dan gewoon op. Maar ik vond het op geen enkele manier overweldigend of predikend).